گروه ورزش - واژه "سرپرست" تا چندی پیش در فوتبال ایران به این معنی بود که هر تیم یک نفر به عنوان نماینده مدیرعامل روی نیمکت خود به همراه داشت تا در مواقع ضروری این فرد به عنوان نمانیده عالی‌ترین مقام باشگاه با مسوولان برگزاری بازی‌ها وارد مذاکره شود و از سوی دیگر، مدیریت نیمکت تیم‌ها در مسابقات رسمی را برعهده داشته باشد.

به گزارش رجانیوز، هرگاه فوتبالی‌ها و هواداران این رشته مهیج و فراگیر نام سرپرست را می‌شنیدند، خیلی زود نگاه‌شان به سمت نیمکت تیم‌ها دوخته می‌شد، چون یقین داشتند این مقام مسوول روی نیمکت تیم‌های فوتبال حضور دارد اما از چندی پیش، معنی سرپرست در فوتبال ایران تغییر کرده و دیگر تنها عنوان سرپرست به نماینده مدیرعامل در جمع کادر فنی تیم‌های فوتبال اعطا نمی‌شود بلکه حالا جانشین مدیرعامل هم سرپرست نامیده می‌شود و تیم‌هایی که از داشتن مدیرعامل محروم هستند برای اداره و انجام امور اداری باشگاه خود فردی را به عنوان سرپرست انتخاب می‌کنند تا این فرد در غیاب مدیرعامل کارهای اجرایی را انجام دهد.

پروسه انتخاب سرپرست برای مجموعه‌های بدون مدیرعامل پروسه جدیدی نیست اما در فوتبال ایران، این اتفاق تبدیل به یک عادت غلط شده که مدیران ارشد مجموعه‌ها برای رهایی از مشکلات زیرساختی تصمیم به انتخاب سرپرست می‌گیرند تا مشکلات را به صورت مقطعی حل کنند، در هیچ یک از کشورهای صاحب فوتبال حرفه‌ای نمی‌توانید مجموعه‌ای را پیدا کنید که به‌جای فعالیت مدیرعامل در راس امور یک باشگاه حرفه‌ای فردی به عنوان سرپرست در آن مجموعه فعالیت کند و بدون این که هیات مدیره‌ای را در کنار خود داشته باشد، خود رأساً تمامی تصمیمات را اخذ کند اما در فوتبال ایران، این پدیده نادر در حال وقوع است به گونه‌ای که از 18 باشگاه حاضر در رقابت‌های لیگ برتر، هشت باشگاه بدون مدیرعامل و با سرپرست موقت به فعالیت می‌پردازند.

این باشگاه‌ها که به دلیل تغییرات مدیریتی مدیرعامل خود را از دست دادند، مدت‌هاست در حسرت انتخاب مجموعه‌ای به عنوان هیات مدیره و از آن مهم‌تر انتخاب فردی به عنوان مدیرعامل هستند تا براساس اصول مدیریتی فوتبال حرفه‌ای فعالیت‌های خود را در کنار سایر تیم‌ها به صورات اصولی ادامه دهند اما این رویا در شرایط فعلی دور از دسترس است چرا که مدیران ارشد این مجموعه‌ها معتقدند که کار با همین منوال به خوبی در حال انجام است، پس نیازی نیست دست به تغییر و تحولات بزنند.

در شرایط کنونی، باشگاه‌های استقلال، پرسپولیس، ملوان بندرانزلی، صبای قم، پاس همدان، شاهین بوشهر و استیل آذین بدون مدیرعامل فعالیت می‌کنند، هرچند از دیدگاه فدراسیون فوتبال این اتفاق زیاد مشکل ساز نیست اما از نظر مراجع قانونی نظیر کنفدراسیون فوتبال آسیا، فدراسیون جهانی فوتبال این مساله به هیچ وجه پذیرفتنی نیست چون اصول و قواعد حرفه‌ای فوتبال با این معادله زیر سوال می‌رود؛

به همین دلیل این دو مرجع رسمی به ویژه کنفدراسیون فوتبال آسیا به تمامی فدراسیون‌های زیر مجموعه خود گوشزد کرده است که باید تمام باشگاه‌های حاضر در لیگ‌های حرفه‌ای کشورهای عضو باید دارای هیات مدیره مشخص باشند و این هیات مدیره فردی را به عنوان مدیرعامل انتخاب کند تا این فرد زیر نظر هیات مدیره به فعالیت‌های اقتصادی و فوتبالی بپردازد.

الزام کنفدراسیون فوتبال آسیا از این جهت است که باشگاه‌های فعال در قاره آسیا با این روش خود را به استانداردهای روز جهان نزدیک کنند تا در رقابت‌ با این باشگاه‌ها بتوانند زمینه جذب اسپانسرها و تماشاگران بیشتری را فراهم کنند و با احتساب این دو فاکتور، کیفیت بالاتری بر برگزاری مسابقات حاکم شود.

اما علی رغم تمام تاکیدهای کنفدراسیون فوتبال آسیا متاسفانه تا به امروز جدیت لازم از سوی فدراسیون فوتبال ابراز نشده و تمامی مشکلات با رابطه‌های پشت پرده رفع و رجوع شده تا مبادا محرومیتی گریبانگیر باشگاه‌های ایرانی شود اما بدون شک مخفی کاری فدراسیون فوتبال برای پنهان ماندن واقعیت تاریخ مصرفی دارد که اگر این تاریخ مصرف به پایان مدت خود نزدیک شود بی تردید فوتبال ایران با چالش‌های جدیدی روبرو خواهد شد که یقینا پایان این چالش‌ها با محرومیت‌های بین المللی رو به رو خواهد بود.

مدیران فدراسیون فوتبال در سال‌های گذشته با سرپوش گذاشتن بر مشکلات مدیریتی برخی باشگاه‌ها برای حفظ سهمیه فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا اقدام به معرفی هیات مدیره های سابق باشگاه‌های فوتبال ایران به کنفدراسیون فوتبال آسیا کرده است تا مبادا سهمیه ایران در لیگ قهرمانان آسیا کاهش پیدا کند اما آیا تضمینی وجود دارد در سال‌های پیش رو این فرمول جوابگو باشد؟

بر اساس اعلام سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا بازرسان کمیته برگزاری لیگ قهرمانان آسیا اردیبهشت ماه 1390 به تهران سفر می‌کنند تا ضمن بررسی شرایط موجود نظر نهایی خود را در مورد فوتبال ایران و باشگاه‌های فوتبال آن اعلام کنند، با توجه به این که بازرسان کنفدراسیون در سفر قبلی خود به تهران به مدیران فدراسیون فوتبال تاکید کردند اگر مشکلات موجود در فوتبال ایران برطرف نشود، امکان کسر سهمیه ایران در لیگ قهرمانان آسیا وجود دارد، حال سوال اینجاست که چرا فدراسیون فوتبال ایران باشگاه‌های مذکور را تحت فشار قرار نمی‌دهد تا به وضعیت نابسامان مدیریتی خود پایان دهند و مشکلات مدیریتی موجود در چارت مدیریتی خود را با انتخاب اعضای هیات مدیره و انتخاب مدیرعامل برطرف سازند.

مسوولان سازمان لیگ خوب می‌دانند که نحوه امتیازدهی کنفدراسیون فوتبال آسیا به فدراسیون‌های عضو بستگی به عملکرد قانوگرا مدیران باشگاه دارد، از این رو چگونه می‌توان امیدوار بود که با این وضعیت مدیریتی فوتبال ایران نمره قبولی کسب کند.

نویسنده : واحد تربیت بدنی » ساعت 9:12 عصر روز 90/1/17