آموزش های نوین کوهنوردی از اصول و روش های کلی حاکم بر سایر ورزش ها تبعیت می کند . سالها تصور می شد که کوهنوردی فعالیت فیزیکی منحصر بفردی است که با شیوه های علم تمرین حاکم بر سایر رشته های ورزشی توافق و هماهنگی ندارد و در واقع کمترین اشتراک ممکن بین این فعالیت ورزشی و سایر فعالیت ها درنظر گرفته می شد . !
در حال حاضر و در راستای پیشرفت های استاندارد و علمی در زمینه ورزش ( از جمله کوهنوردی ) متخصصین به تجربه دریافته اند که برخورد علمی با ورزش تا چه حد کارساز و مثبت است و نکته ی مهم اینکه بسیاری از این اصول پس از پیاده شدن در رشته های گوناگون ورزشی ارزش های خود را به خوبی نمایش داده اند .
آنچه در این مقاله می خوانید درحقیقت اشاره ای کوتاه و مختصر به همین موضوع و جستجوی تاثیرات ناشی از برخی اصول تمرین در چند رشته ورزشی از جمله کوهنوردی است . .

Over and under distance training ←
ورزشکاری که قصد فعالیت در عرصه طبیعت را داشته باشد ( کوهنورد – سنگ نورد – یخ نورد – غارنورد و .... ) به خوبی می داند که برای رسیدن به هدف مورد نظرش نیاز به تمرین دارد ، تمریناتی که از نظر اصول و شیوه ی انجام ، بسیار مشابه تمرینات ورزشی ، ورزشکاران سایر رشته هاست و فرد شرکت کننده در رقابت های ورزشی بخوبی می داند که نیاز به برنامه ای از پیش تعیین شده با زمانی معین دارد .
برای مثال یک سنگنورد برای صعود مسیر یا دیواره ای خاص نیاز به درنظر گرفتن درجه سختی هدف نهائی خود و تمرینات لازم برای پیدا کردن مهارت درآن حد و اندازه دارد .
نکته ی مهم و قابل توجه این است که او باید تمرینات خود را با نظمی خاص در درجاتی بالاتر و همچنین پائین تر از هدف اصلی طراحی و اجرا کند . ( آنچه که “ over “ و “ under “ در عنوان این تمرین مشخص می کند . )
برای واضح تر شدن آنچه بیان شد به تمرینات یک دونده دوی 100 متر اشاره می کنیم ، اگر بخواهید فعالیت وی را با دونده ی ماراتون مقایسه کنید قطعا تفاوت هایی در نوع تمرین آن ها خواهید دید البته علی الرغم تفاوت های بارز و آشکار ، یک اصل کلی وجود دارد :
" هیچ سیستم انرژی مشخصی ، بدون پتانسیل تطبیق یافتن با سایر فعالیت ها نمی تواند به رشد مطلوب و نهائی خود برسد . "
دونده ی400 متری را درنظر بگیرید که سرعتی مناسب اما استقامتی کمتر از حد مطلوب دارد . مربی چنین شخصی سعی می کند تمرینات او را بر روی 500 و 600 متر تنظیم و متمرکز کند .
در حالیکه دونده ی 400 متر دیگری که استقامت مطلوب اما سرعت پائین تر از استاندارد دارد برای پیشرفت نیاز به تمرکز بیشتر بر روی مسافت های 200 – 300 متر را دارد .
نمونه ذکر شده درمورد فعالیت های کوهنوردی نیز صادق است . مثلا مشابه آن چه گفته شد ، 2 سنگنورد را درنظر بگیرید . یکی با استقامت بیشتر و دیگری با برتری از نظر قدرت ! . آیا می توان برنامه ی تمرینی یکسانی را برای آنها درنظر داشت ؟! . اگر قرار باشد هر دوی آنها مسیری راطی کنند که بطور معمول نیاز به 25 حرکت دارد ، وضعیت هر یک چگونه خواهد بود ؟ اینجاست که مربی بایک برنامه ریزی بر اساس بالاتر و پائین تر بودن اختلاف تمرینات به پیشرفت ورزشکار کمک خواهد کرد .
مربی این دو سنگنورد ، به نفری که از نظر قدرت ضعیف ولی از نظر استقامت وضعیت مناسبی دارد پیشنهاد طی کردن و تمرین بر روی مسیری قدرتی با 15 الی 20 حرکت را می دهد و از نفر دیگر می خواهد تمرینات خود را بر روی مسیری استقامتی که دارای ( فردی که استقامت پائین اما قدرت مناسب دارد . ) 30 تا 40 حرکت باشد متمرکز سازد .
مقایسه شباهت بین نوع تمرین دونده و سنگنورد مشخص خواهدکرد که در هردو مورد اصل ذکر شده رعایت می شود . با درنظر گرفتن میزان سرعت ، استقامت و قدرت یک ورزشکار ، تنها به برنامه ای تمرینی که بصورت کلیشه ای و تکراری طراحی شده است اکتفا نمی شود بلکه ضمن توجه به هدف فعالیت و سطح سختی مورد نظر می بایست در طراحی برنامه تمرینی به سطوح پائین تر و بالاتر کار هم توجه داشت .


Interval training ←
تمرینات " اینتروال " یا " متناوب " نوع خاصی از تمرینات است که برای بسیاری از ورزشکاران رشته های مختلف آشناست و شاید با جرات و البته تاسف بتوان گفت : " میزان آشنائی کوهنوردان با این نوع تمرین کمتر از سایر ورزشکاران است . ! "
به صورت مختصر تمرینات اینتروال را چنین توصیف می کنند :
" تمرینات اینتروال یا متناوب ، نوعی از تمرینات هستند که از نظر زمانی طولانی مدت و از نظر شدت فعالیت سطح بالائی دارند . آنچه شاخص این نوع تمرین است زمان های کوتاه استراحت در بین ست های تمرینی شدید و تکرار پیوسته ی این زنجیره است . "
در این روش ورزشکار قادر خواهد شد مسافت های بیشتر و باشدت بالاتری را در مقایسه با نوع عادی و یکنواخت تمرین در دستور کار خود قرار دهد و با توجه به ویژگیهای این نوع تمرین ، روش مناسبی برای پیشرفت در هر دو سیستم انرژی - هوازی و بی هوازی - محسوب می شود .
جلسات تمرینی " اینتروال " را می توان از نظر ترکیب بخش های فعالیت و استراحت به اشکال مختلف و متنوعی طراحی و تنظیم کرد . اما در هر شرایط برای تغییر برنامه می بایست به 3 فاکتور زیر توجه کرد :
الف ) شدت تمرین ( سرعت تمرین )
ب ) دوره و زمان تمرین ( فعالیت )
ج ) زمان استراحت مابین دوره های تمرین
برای مثال یک جلسه دویدن اینتروال می تواند شامل 200 متر فعالیت سریع در 25 ثانیه و به دنبال آن 60 ثانیه استراحت ( جهت مرحله بازیابی ) و یا به شکل 35 ثانیه فعالیت و طی ( 200 متر ) با در نظر گرفتن 20 ثانیه استراحت انجام شود . ( رابطه مستقیم مابین شدت تمرین و زمان استراحت بعد از تمرین )
در حالت اول ورزشکار سریع می دود و به همین جهت دوره استراحت که به منظور بازیابی ( recovery ) او در نظر گرفته می شود نسبت به فرد دوم که آرامتر دویده است ، طولانی تر خواهد بود .
هر جلسه تمرین اینتروال در نهایت زمانی خاتمه می یابد که ورزشکار قادر به ادامه و تکرار تمرین باسرعت مطلوب پیشین و در زمان مناسب نباشد . ( با اشاره ای که شد متوجه خواهید شد که شدت تمرین و سختی کار برای هر دو دونده بالا به یک اندازه در نظر گرفته می شود . ! )
نکته مهم دریک فعالیت اینتروال ( همانطور که اشاره شد . ) پتانسیل بالای این نوع برنامه برای افزایش هر دو ظرفیت و توان هوازی و بی هوازی در شخص است .
در حالیکه تمرینات متوالی و پیوسته ( چه کوتاه مدت و چه طولانی ) ظرفیت هوازی را تحت تاثیر قرار می دهند علاوه بر آن تمرینات اینتروال موجب سوختن چربی کل ( total fat ) و کالری بیشتری می شوند و جالب تر و مفید فایده تر از همه اینکه : پس از یک تمرین اینتروال ورزشکار تا مدت زمان بیشتری پس از خاتمه ی کار به کالری سوزی ادامه می دهد و در راستای تمام محاسن ذکر شده کارائی قلب و عملکرد آن رابرای فعالیت های طولانی مدتی ( همچون کوهنوردی ) افزایش می دهد .
مربی هر رشته ی ورزشی بر اساس فیزیولوژی خاص کارآموز و نوع ورزش برنامه ای را تنظیم می کند و تاثیر مناسب ان را اغلب با بررسی نتیجه ی تست آستانه ی بی هوازی یا AT که شامل اندازه گیری لاکتات خون ورزشکار در حین ورزش و تمرین سنگین است ارزیابی می کند . !
درهنگام فعالیت با شدت بالا و طولانی مدت سیستم بی هوازی از انرژی ذخیره شده درماهیچه ها ( گلیکوژن ) برای فعالیت های انفجاری کوتاه مدت استفاده می کند .
متابولیسم بی هوازی بدون حضور اکسیژن فعال می شود و محصول جانبی آن اسید لاکتیک است . که احساس داغی و سوزش عضلات در حین فعالیت به همین علی است . هر چه شدت فعالیت های اینتروال بالاتر رود میزان اسید لاکتیک تولیدی بیشتر شده و ورزشکار ( وام یا بدهی اکسیژن را تجربه می کند . ) اما پس از فعالیت و رسیدن به فاز استراحت یا بازیابی قلب و شش ها شروع به فعالیت می کند تا اکسیژن دریافتی را باز پرداخت کنند و اسید لاکتیک شکسته می شود و در این مرحله است که سیستم بی هوازی غیر قابل کنترل می شود .
این روش و شیوه ی تکرار سلسله وار تمرین و استراحت منجر به پاسخ سازگاری بدن شده و مویرگ های غیر فعال تر و کوچک درون بدن بکار گرفته می شوند و امکان در یافت اکسیژن بالاتر می رود و شرایط مناسب تری برای عضلات درگیر ایجاد می شود . تحمل ماهیچه ها به اسید لاکتیک بالاتر می رود و عضله قلب قوی تر می شود . حاصل این مجموعه تغییرات عملکرد بهتر سیستم قلبی – عروقی خواهد شد .


تمرینات اینتروال و کوهنوردی
در دنیای پیشرفته ی کوهنوردی امروزی هر از چندگاهی از تمرینات اینتروال جهت آمادگی بیشتر کسانیکه به ارتفاعات می روند استفاده می شود ، اما چرا ؟!
نخست اینکه با انجام این نوع تمرینات کوهنورد قادر به افزایش ضربان قلب خود می شود و آن را به حداکثر ضربان مطمئن نزدیک می کند و پس از آن براحتی و در مرحله ی بازیابی آن را پائین تر می آورد . همانطوریکه متوجه شدید یک تمرین اینتروال شامل بخش ها و قطعاتی است تکراری که نیازمند تلاش زیادی است و ورزشکار در بخش های استراحت یا بازیابی شرایط بدنی لازم جهت انجام بخش متوالی بعدی را کسب می کند و با درنظر گیری همین شیوه انجام این نوع تمرین جهت فعالیت کوهنوردی بسیار ساده اما موثر است .
تمرین خود را با بالا رفتن سریع از یک تپه آغاز کنید و کوله پشتی نسبتا سنگینی را با خود همراه داشته باشید . پس از یک مرحله حرکت سریع از شیب سعی کنید با ورود به مرحله بازیابی شیب را به سمت پائین و به حالت یورتمه طی کنید ( البته اگر قصد انجام این تمرین در محیط بسته را دارید کار را به همین شیوه بر روی استپ ، ترید میل یا .... انجام دهید . )
این نوع تمرین بخوبی شما را آماده می سازد تا شرایط آستانه ی بی هوازی خود یا AT را بهبود بخشید . البته فراموش نکنید که ضربان قلب خود را برای مدت زمان طولانی بالا نگه ندارید .
در ارتفاع جائیکه اکسیژن کم است برخی مواقع احساس می کنید . تنفس نیازمند به تلاش و تکاپو است در حالیکه اگر بدنتان را به شرایط دشوار تمرین ( در حد همان فشار ) اما در ارتفاعی پائین تر عادت دهید ، قطعا در ارتفاع بالاتر راحت تر خواهید بود .
در چند ماه نخست تمرین ( اینتروال ارتفاع ) نیازی به انجام تمرینات با شدت خیلی بالا ندارید ، اما پس از 3-4 ماه می توانید بر شدت تمرین خود بیفزائید و از آن جائیکه این نوع از تمرین شرایط سختی برای بدن محسوب می شود بهتر است در شروع هفته ای یکبار یا حداکثر 2 مرتیه انجام شود .
درمرحله نخست بر روی استقامت عضلانی خود تمرکز و برنامه ریزی کنید و در کنار آن از استقامت قلبی عروقی نیز غافل نمانید .

روش آغاز و پایان تمرین
1- در ابتدا 5 الی 15 دقیقه خود را گرم کنید تا جریان خون در پاها و هسته ی درونی بدنتان ( سایر اندام ها و ارگان ها ) افزایش یابد .
2- در روزهای نخست کار تمرینی با کوله ای که وزن متوسطی دارد و با حرکت سریع بر روی تیه کار خود را به مدت 1 دقیقه انجام دهید و سعی کنید با این کار ضربان قلبتان به 15 – 20 مرتبه بیشتر از وضعیت عادی تمرینتان برسد ، سپس با گام های راحت و معمولی به نقطه ی شروع باز گردید تا ضربان قلب یکبار دیگر به سطح اولیه برسد . این عمل را 5-6 مرتبه تکرار کنید .
3- روز بعد یکبار بر تعداد ست ها بیفزائید و یا اینکه سریع تر حرکت کنید و سوم اینکه از روش سنگین تر کردن کوله پشتی استفاده کنید . هرکدام از روش های ذکر شده به تندتر شدن ضربان قلبتان کمک خواهد کرد .
4- تمرینات را تا زمانی ادامه دهید که قادر شوید در هر بار تمرین 30 دقیقه فعالیت شدید داشته باشید
5- در خاتمه کار نیز با انجام تمرینات کششی مانع تجمع اسید لاکتیک در عضلات خود شوید .
ذکر این 2 مثال و مقایسه ی آن ها روشن می سازد که اصول تمرین اینتروال در کلیه ورزش ها قابل اجرا و مفید است .

 

کبدی همان زو یک بازی ایرانی است. اصل و
منشاء این بازی بومی و محلی است و این بازی نیاز به قدرت و مهارت داشته و
کاملاً ساده و کم خرج می باشد و نیازی به محوطه بزرگ و وسایل بازی ندارد.
این بازی در تمام نقاط ایران معروف و مشهور است و مسابقات کبدی به طور
عادی برگزار می شوند. قوانین این بازی با گذشت زمان تغییر و اصلاح گردیده
است. کبدی از مسابقات آسیایی سال 1982 به صورت نمایشی و پس از آن جزء‌
مسابقات رسمی بازیهای آسیایی قرار گرفت.
* تعریف کبدی :کبدی
در اصل یک بازی ایرانی است و به اسامی مختلف نامیده می شود، این بازی در
گیلان شیرین دودو و در خراسان، گلستان و مازندران زو و در سیستان و
بلوچستان کبدی نامیده می شود.
کبدی
یک بازی کم خرج و یک بازی بیرون سالنی و سالنی پرتحرک است که ترکیبی از
کشتی و راگبی است. برای گرفتن مهاجم یا فرار از دست حریف در این بازی به
مهارت، انعطاف پذیری چابکی، استقامت، حضور ذهن و جرأت نیاز است.
* قوانین و مقررات بازی :
1. هر تیم شامل 12 بازیکن (7 نفر بازیکن اصلی و 5 نفر بازیکن ذخیره) می باشد.
2. تعویض در بازی در مواقع تایم اوت پزشکی و تایم مربی مجاز می باشد و محدودیت تعویض وجود ندارد.
3. وقت
بازی 2 وقت 20 دقیقه ای می باشد و در صورت تساوی دو تیم در پایان وقت
قانونی پنج حمله از سوی دو تیم و اگر باز هم مساوی شدند حمله یک به یک
پیگیری می شود، تا تیم برنده مشخص گردد.
4. وقت استراحت بین دو نیمه، 5 دقیقه می باشد.
کبدی تحت قوانین و مقررات زیر اجرا می شود:
* زمین کبدی :زمین
بازی قطعه زمینی است مسطح با تشک تاتامی با ابعاد 10*5/12 متر برای مردان
که توسط یه خط میانی به دو قسمت تقسیم می شود،‌ هر نیمه از زمین 10 متر
عرض و 6 متر و 25 سانتی متر طول دارد که اندازة هر نیمه به عرض 8 متر و
طول 5 متر و 50 سانتی متر است. تعاریف خطوط کبدی به شرح ذیل می باشد:
1- مرز : عبارت است از خطوط چهار طرفه محوطه زمین بازی که به عنوان خطوط مانع در نظر گرفته شده اند، مثل DA/CD/BC/AB کلیه خطوط حداکثر به عرض 5 سانتی متر و از قسمت محوطه زمین بازی تشکیل می شوند.
2- خط میانی: MID LINE : این
خط زمین بازی را به دو قسمت (25/6 برای مردان و 50/5 برای زنان) تقسیم می
کند به اسم خط میانی یا پیروی. و یا شروع حمله نامیده می شود.
3- لابی LOOBY : هر یک از کناره های زمین بازی به صورت راهرو یا لابی به عرض 1 سانتی متر در نظر گرفته شده است.
4- خط باک یا حمله BAULK :باید
از عرض کامل در فاصله 75/3 متر برای زمین مردان و در فاصله 3 متر برای
زمین زنان باشد و کلیه خطوط نشان داده شده در شکل باید به طور واضح کشیده
شوند و نباید بیشتر از 5 سانتی متر عرض داشته باشند.
5- خط امتیازی BONUS :از خط باک 1 متر و فاصله آن تا انتهای زمین 5/1 متر می باشد.
نکات مهم :
1. لازم است در هر طرف زمین به اندازة 4 متر فضای بیرونی در کنار و انتهای خطوط اختصاص داده شود.
2. سکوی نشستن : SITTING BLOCK
باید در فاصله 2 متر از انتهای خطوط قرار گیرد. این سکو باید به شکل
مستطیل 8*1 متر برای مردان و 6*1 متر برای زنان باشد. در صورت عدم امکان
فراهم ساختن سکو با چنین ابعادی، داور می تواند در مورد علامت گذاری و
تعیین محل مناسب سکوهای محل نشستن تصمیم گیری نماید.
3. کبدی گفتن: با صدای بلند و واضح، باید کلمه کبدی را به طور ممتد بازیکن مهاجم تکرار کند.
4. مهاجم: کسی است که وارد میدان حریف می گردد مهاجم قبل از اینکه به زمین یا میدان حریف برسد باید شروع به کبدی گفتن بکند.
5. حریف:
هر یک از بازیکنان یک گروه که در محوطه زمین خود در مقابل گروه مهاجم در
طرف دیگر زمین قرار می گیرند، حریف یا طرف مخالف گروه دیگر محسوب می گردند.
6. قطع:
قطع کردن صدای کبدی کلمه (کبدی کبدی) یا نفس گیری در طی بازی به معنی قطع
کردن محسوب می گردد. این عمل باید به طور ممتد کبدی ـ کبدی شروع شده و
ادامه یابد تا زمانیکه مهاجم به زمین خود برگردد.
7. موفق
شدن: در صورتیکه مهاجم بدون نقض قوانین بازی با حریف تماس پیدا کند یا اگر
قسمتی از بدن حریف با قسمتی از بدن مهاجم تماس پیدا کند و سپس مهاجم با
زمین خود تماس پیدا کند، مهاجم موفق به کسب امتیاز شده است.
8. متوقف
ساختن مهاجم: در صورتیکه حریفان یا حریف بدون نقض قوانین بازی مهاجم را
نگه داشته و او را در زمین خود متوقف سازند و به مهاجم اجازه رسیدن به
زمینش را ندهند تا وی نتواند بازی را ادامه دهد، مهاجم متوقف شده شناخته
می شود و یک امتیاز را از دست می دهد.
9. صحیح
رسیدن به زمین: در صورتیکه مهاجم پس از عبور از خط میانی، با هریک از
اعضای بدن با زمین خود تماس پیدا کند و قوانین بازی را نیز نقض نکرده باشد
و بازی را ادامه داده باشد وی صحیح به زمین خود رسیده است.
10. چنانچه مهاجم خط امتیازی را رد کند یک امتیاز می گیرد.
11. تماس پیدا کردن: منظور از تماس پیدا کردن تماس مهاجم با حریفان یا لباس، کفش و مو یا هر یک از وسایل یا اعضای بدن آنها می باشد.
12. درگیری: هنگامی که مهاجم با حریف یا حریف با مهاجم تماس پیدا کند درگیری آغاز می گردد.
13. حمله: هنگامی که مهاجم وارد زمین حریف می شود حمله آغاز شده است.
14. حمله
موفق: اگر مهاجم حداقل یکبار هنگام زمان حمله از خط 75/3 متری (باک) عبور
نماید و به زمین خود برگردد، حمله موفقیت آمیز انجام شده است.
* نحوه بازی :
1. طرفی
که برنده شیر یا خط می شود، حق انتخاب زمین یا حمله را دارد و در نیمه دوم
زمین باید عوض شود و طرفی که مهاجمان خود را اول نفرستاده است باید حمله
را آغاز کند. بازی در نیمه دوم با همان تعداد بازیکنانی که در نیمه اول
وجود داشته اند ادامه پیدا می کند.
2. در
صورتیکه هر یک از قسمتهای بدن بازیکن با زمین خارج از محدوده تماس پیدا
کند باید از زمین خارج شود اما هنگام درگیری اگر هر یک از قسمتهای بدن
بازیکن یا بازیکنانی که در محدوده زمین بازی است برخورد کند، وی نباید از
زمین خارج شود (قسمت تماس باید در داخل محدوده زمین بازی باشد)
3. در
صورتیکه بازیکن در زمان بازی از محدوده زمین بازی خارج شود، وی باید از
زمین بازی خارج گردد یا سر داور با اعلام شماره بازیکن به وی دستور خروج
از بازی را می دهد در این حالت صورت زده نمی شود و بازی ادامه می یابد.
4. مهاجم
می بایست کلمه کبدی را به صورت بلند ادا کند چنانچه او نتواند کلمه مذکور
را مکرر ادا کند داور او را با دادن تذکر بر می گرداند و حمله به تیم
مقابل داده می شود.
5. پس
از برگشت مهاجم به زمین خودش تیم مقابل باید بلافاصله مهاجم خود را روائه
حمله نماید. اگر حمله را بیشتر از 5 ثانیه به تأخیر بیاندازد، سر داور
حمله را به تیم مقابل میدهد. بنابراین هر تیم مهاجم خود را تا آخر بازی به
نوبت به حمله می فرستد.
6. چنانچه
مهاجم یا مهاجمین پس از یک اخطار، عمداً قوانین شماره 5 و6 را نقض کنند
داور یا سرداور بایستی برگشت او را اعلام کرده و یک امتیاز به حریف بدهد.
7. چنانچه
افراد تیم مقابل، مهاجم را گرفتند و او با تلاش از چنگ آنها بیرون آید و
خود را به زمین خودی رساند نبایستی دنبال شود. اما چنانچه مهاجم فقط حریف
یا حریفان خود را لمس کرد باید دنبال شود و در زمین خودشان او را زمین گیر
کنند تا 1 امتیاز بگیرند.
8. در
یک زمان بیش از یک مهاجم نباید داخل زمین حریف شود، چنانچه بیش از یک
مهاجم داخل زمین حریف شود، سر داور می بایست دستور دهد همه آنها برگردند و
حمله را به تیم مقابل می دهد.
9. در
صورت تکرار مورد 8، سر داور یا داور بایستی به آنها اخطار دهد و اگر
علیرغم اخطار آنها این کار را ادامه دهند داور یا سرداور تمامی مهاجمینی
که به زمین حریف وارد شده اند و قوانین را نقض کرده اند به زمین خود
برگردانده و حمله را به تیم مقابل می دهد.
10. چنانچه
مهاجم هنگامی که در زمین حریف است نتواند امتیاز کسب کند و هنگامی که
مهاجم نگه داشته شده است حریفان نمی دانند عمداً با بستن دهان مهاجم او را
ساکت کنند. داور یا سرداور بایستی مهاجم را به زمین خود برگرداند و مدافع
خطاکار را از زمین بازی اخراج کند و یک امتیاز به حریف بدهد.
11. هیچ حریفی نباید خودسرانه مهاجم را هل بدهد و از خط وسط خارج کند. (تنه قانونی مجاز است)
12. تا
زمانی که مهاجم به زمین خود نرسیده باشد هیچ یک از حریفان نباید با سطح
زمین مهاجم تماس پیدا کند و تمامی بدن آنها باید در پشت خط میانی باشد.
اگر وی مرتکب چنین عملی شود در مورد او اعلام اوت می شود از بازی اخراج می
گردد.
13. اگر
حریف یا حریفانی که از بازی بیرون شده اند از قانون شماره 13 تخطی کرده
باشند، مهاجمی را بگیرند یا در هنگام گرفتن یا کمک به گرفتن مهاجم از
قانون مذکور تخطی کنند در مورد مهاجم اعلام اوت نباید کرد و حریف یا
حریفانی که در زمین مهاجم هستند به زمین خود برمی گردند و فرصت حمله به
تیم مقابل داده می شود.
14. چنانچه
مهاجمی خارج از نوبت خود وارد زمین شود یا بازی را شروع کند، سرداور یا
داور می بایست به او دستور برگشت و اخطار بدهند اگر به عقیده سرداور یا
داور چنین ورودی به طور مداوم و مصرانه صورت گیرد وی به حریف مقابل یک
امتیاز می دهد (چنین امتیازی می بایست حداقل پس از دادن یک اخطار به
مهاجمین اعلام شود).
15. هنگامیکه
یک تیم اخراج می شود یا تمام تیم حریف در بیرون زمین هستند و هیچ یک از
حریفان حق دوباره بازی کردن را نداشته باشند می بایست امتیاز لونا که دو
امتیاز می باشد علاوه بر امتیازات کسب شده از سوی بازیکنان اخراج شده
بدهند. بازی ادامه می یابد و تمامی بازیکنان دو گروه ظرف مدت 10 ثانیه
وارد زمینهای خود می شوند و در غیراینصورت سرداور یا داور می بایست یک
امتیاز به حریفان بدهند و سپس چنانچه تیم وارد زمین نشود سرداور یا دارو
برای هر 5 ثانیه یک امتیاز می بایست بدهد. در نتیجه بازی تا آخر به همین
ترتیب ادامه می یابد.
16. چنانچه
به مهاجمی در برابر یک بازی خطرناک اخطار داده شود و یا به هر طریقی از
سوی تیم خود راهنمایی شود سرداور یا داور می تواند بازیکن خاطی را
دیسکالیفه نماید و 2 دقیقه یا بیشتر از بازی اخراج نماید.
17. چنانچه
امتیازات دو تیم یکسان باشد قانون پنج حمله ای اجرا می شود. از هر تیم 5
نفر مهاجم انتخاب می شود و به ترتیب حمله (حمله اول مهاجم از تیمی که
برنده سکه بوده انجام می شود) انجام می شود و در صورت قطع کردن خط باک
توسط مهاجم منجر به کسب امتیاز می شود و مدافعین هفت نفر کامل هستند، اگر
باز هم مساوی شدند قانون حمله ناگهانی اعمال می شود.
18. در
سیستم لیگ طرفی که برنده است صاحب دو امتیاز لیک می شود و طرف بازنده هیج
امتیاز لیگ کسب نمی کند. در صورتیکه دو تیم مساوی شدند هر دو طرف یک
امتیاز کسب خواهند کرد.
19. اگر
نور سالن و زمین کافی نباشد یا باران شدیدی ببارد یا بنا به هر دلیل دیگری
در ادامه مسابقه اختلال پیش آید و مسابقه تا آخر ادامه نیابد، چنین مسابقه
ای می بایست دوباره برگزار شود. در صورت توقف موقتی مسابقه، باید مسابقه
ادامه یابد.
20. مربیان
و سرپرستاران تیمها نباید از روی نیمکت بلند شده و سر و صدا نمایند بلکه
در وقت تایم اوت و در دو نیمه تیم خود را راهنمایی نماید چنانچه از قانون
تخطی نمایند اخطار و جریمه خواهند شد.
* توجه :
مدت
زمان وقفه موقتی بازی نباید بیش از 20 دقیقه به طول انجامد. وقفه موقتی
ممکن است براثر عدم نور کافی، بارانهای شدید و مزاحتمهایی از سوی
تماشاچیان، خط کشی مجدد زمین یا هر گونه شرایط دیگری در طی زمانی که
بازیکنان بدون اجازه داور حق ترک زمین خود را ندارند، ایجاد شود و اگر
تیمی این قانون را رعایت نکند امتیاز منفی می گیرد.
مقامات رسمی :
مقامات رسمی باید متشکل از یک سرداور، یک منشی و دو داور کنار و دو داور خط نگهدار کنار باشد.(جمعاً 6 نفر)
قوانین داوری :
1- تصمیم داوران معمولاً تصمیم نهایی است: اما سرداور نیز می تواند تحت شرایط ویژه و در مواقعی که بین دو داور اختلاف نظر پیش می آید به نفع بازی تصمیم گیری نماید.
2- تخطی شدید از رفتار ورزشکار: داور
یا داوران می بایست دارای اختیار اخطار دادن و اعلام امتیاز با سلب صلاحیت
کردن از مسابقه هر بازیکن با تیم متعهدی که مرتکب انجام هر یک از موارد
زیر شود را داشته باشد.
الف) برخورد مداوم و جر و بحث با مقامات در مورد تصمیمات اتخاذ شده
ب) بیان کلمات زشت و توهین آمیز به مقامات رسمی
ج) ارتکاب به اعمال زشت در مورد مقامات یا انجام عملی که بر تصمیم آنها تأثیر بگذارد.
د) اشاره با انگشت به مهاجم یا حریف به منظور درخواست تصمیم داور.
3- خطا: داور
یا سرداور می تواند با اخطار دادن، اعلام امتیاز یا سلب صلاحیت کردن از
مسابقه هر بازیکن یا تیم خطاکار را که هریک از موارد زیر یا سایر خطاها را
مرتکب شده باشد اعمال نماید.
الف) یک بازیکن نباید جهت فرونشاندن مهاجم با بستن دهان وی ممانعت به عمل خطا نماید.
ب) بازیکن نباید ممانعت شدیدی انجام دهد که منجر به جراحت طرف مقابل شود.
ج) یک تیم نباید بیش از 5 ثانیه برای فرستادن مهاجم وقت صرف کند.
د) نباید مهاجم را به کمک حرکات قیچی که با پا انجام می شود نگهدارد.
ث: مقامات و مربیان مجاز نیستند که در طول بازی وارد زمین شوند.
4- دادن اخطار به بازیکنان و مربیان و سرپرستاران:
انواع کارت‌:
سبز ، قرمز ، زرد
کارت سبز: اولین
اخطار کارت سبز است. برای خطای عمد 2 کارت سبز، یک کارت زرد می شود.
بازیکنی که دو کارت زرد بگیرد یک کارت قرمز دریافت می کند. دریافت کارت
قرمز به معنی دیسکالیفه می باشد که داوران و سرداور مسابقه تصمیم می گیرند
که فرد خاطی دو دقیقه یا بیشتر باشد، معمولاً در شرایط خطای عمد معمولی دو
دقیقه است و اگر با مشورت داوران تا پایان نیمه اول یا از کل بازی اخراج
می گردد در ثانی اگر خطای انجام شده نیاز به محرومیت بیشتری داشته باشد در
جلسه کمیته انضباطی مطرح و تصمیم مقتضی اتخاذ می شود.
[B]5- وظایف سرداور
سرداور باید:
الف) شیر یا خط بیاندازد.
ب)
سرداور باید قبل از آغاز مسابقه بازرسی کلی انجام دهد. بدین منظور که آیا
مقررات مسابقات کاملاً از سوی تمامی شرکت کنندگان مورد توجه قرار می گیرد
یا خیر.
ت:
امتیاز هر طرف را در پایان هر نیمه بازی و در پایان مسابقه اعلام نماید.
وی می بایست امتیازات کلی و برنده را نیز اعلام کند چنانچه اسکوربور در
مکان مسابقه باشد امتیازات اعلام می شود.
ث: نظارت بر امور کلی و رهبری کل مسابقه به عهده وی می باشد.
ج) زمان را نگه داشته و شروع و پایان مسابقه را به صورت بلند اعلام نماید.
چ) جانشینی و جایگزینی بازیکنان را اعلام کند.
ح) زمان ساعت خود را با ساعت منشی قبل از آغاز مسابقه یکسان نماید. زمان ساعت سرداور زمان ساعت رسمی است.
د) در 5 دقیقه آخر نیمه دوم، زمان را هر یک دقیقه یکبار اعلام کند.
6- وظایف داوران کنار :
پس
از اینکه بازی توسط سرداور آغاز گردید داوران باید مسابقه را رهبری کرده و
تا پایان بازی که با سوت سرداور اتمام بازی اعلام می شود تصمیماتی مطابق
قوانین بازی و مسابقات اعمال نماید و در صورت اختلاف نظر داوران رأی نهایی
را سرداور اعلام می نماید.
7- وظایف داور منشی امتیاز دهنده :
الف) برگه امتیازات را تکمیل کرده و امتیازات و نتیجه مسابقه را با اجازه داور در انتهای هر نیمه اعلام نماید.
ب) کلیه امتیازات محاسبه شده هر بازیکن باید در برگه امتیازات و در ردیف امتیازات در طرف مخصوص خود به طور خوانا درج نماید.
ج) برگه امتیازات را تکمیل نموده و به امضاء داور یا سرداور برساند.
د) امتیازات ثبت شده برای لونا بایستی به طور خط کشیده باشد.
ر) زمان خروج هر تیم با گذاشتن علامت T در مقابل تیم مورد نظر نشان داده می شود.
ژ)
تنظیم وقت در صفحه امتیازات در ابتدای بازی و در پایان آن 1 و در هر نیمه
2 زمان تلف شده 3 ثبت اولین امتیازات تیم در بازی 4 تیم برنده 5 امتیازات
اضافی داور یا سرداور به تیم می دهد بایستی دورش خط کشیده شود. 6 اولین
امتیاز برجسته که تحت عنوان قوانین مسابقات اعطا می شود می بایست در برگه
امتیازات بوسیله یک (11) خط کشیده شود.
8- وظایف داوران خط:
آنان
می بایست نام بازیکنانی را که اوت شده اند ثبت نمایند. آنها همچنین می
بایست توجه داشته باشند که بازیکنان در جایی که برای آنها علامت گذاشته
اند قرار بگیرند. بازیکنانی که اوت شده اند در خارج از خط پایان بازی در
ستین بلاک (محل نشستن) که
برای آنان قرار داده اند می نشینند. مسئولان ثبت امتیاز همچنین می بایست
بازیکنانی را که از زمین خارج می شوند را ثبت نمایند آنان به داوران در
انجام وظایفشان کمک خواهند نمود و همچنین به داوران و سرداور متذکر می
شوند که آیا بازیکنانی از محدوده زمین بازی خارج شده است یا خیر.
کمیته انضباطی در برگزاری یکدوره مسابقات تشکیل می شود با ترکیب اعضای مشروحه زیر:
1. سرپرست مسابقات
2. سرپرست امور اجرایی
3. سرداور مسابقه
4. نماینده مربیان شرکت کننده در مسابقات
5. مسئول کمیته انضباطی فدراسیون

 

 

سرپرستان موقت، فوتبال ایران را محروم می‌کنند؟